‘Ik had de tbs-kliniek eerst wat afgehouden; ik had niet zo’n zin om mensen daar te bezoeken.’ Toch bezoekt onze vrijwilliger Anneke inmiddels trouw haar tbs-patiënt J. Wel zonder lippenstift, want dat vindt J. niet zo mooi bij “oude vrouwen”. In deze blog van een vrijwilliger vertelt Anneke wat ze ziet en hoort tijdens haar bezoek in de tbs-kliniek.
‘Ik ben eergisteravond weer bij J. in de tbs-kliniek geweest. Zoals altijd hebben we ruim een uur in een speciale ruimte gezeten en hij had, zoals gebruikelijk, thee klaargezet.
Hij zat al op mij te wachten en vindt het leuk als ik langskom, zeggen zijn begeleiders. Zij hadden bij Gevangenenzorg om een bezoekvrijwilliger gevraagd: J. zit al zolang en heeft nauwelijks contact met de buitenwereld. Ik had de tbs-kliniek eerst nog wat afgehouden. Ik had niet zo’n zin om mensen daar te bezoeken, maar “onbekend maakt onbemind”. Nu ik het alweer meer dan een jaar doe, bevalt het best. Het personeel is altijd vriendelijk en dat heb ik eerder wel anders meegemaakt in de jaren dat ik in de gevangenissen kom.
‘Doodgegooid met kaarten’
Ik mocht dit keer mee naar zijn kamer, omdat hij mij de kaarten wilde laten zien die hij had ontvangen via mensen uit mijn kerk. “Ik word er mee doodgegooid”, was zijn reactie (in overleg met hem had ik mensen gevraagd hem een kerstgroet te sturen). Ik vroeg of hij dat dan niet leuk vond? “Jawel, juist wel.” Mijn verjaardagskaart, die ik hem drie maanden geleden had gestuurd, stond ook nog op de kast. Zelf vond ik deze kaart prachtig en hij blijkbaar ook; twee handen die heel voorzichtig een piepklein plantje vasthouden. De tekst die ik erbij schreef, vertelde hoe kostbaar hij is. Het schijnt bijzonder te zijn dat hij deze kaart laat staan.
“Hij zat al op mij te wachten en vindt het leuk als ik langskom, zeggen zijn begeleiders.”
Vrijwilliger Anneke
Onverzorgd en ongezond
Hij zag er zoals gewoonlijk onverzorgd en ongezond uit, gele tanden, wallen, mager, dikke hongerbuik, ongeschoren (niet altijd). Ik weet dat de begeleiders hun best doen, maar hij wil vaak niet en hij vindt het prima zo. Zijn kamer was smerig, volgens de begeleider gister nog schoongemaakt ??? en stond blauw van de rook. Ik kon er dus niet lang blijven en was blij weer naar de andere ruimte te kunnen. Ik maakte nog een opmerking over zijn bed dat er zo vies uitzag. Hij wil liever geen schoon beddengoed. “Dat is te stug”, zegt hij. Hij vertelt mij altijd dat hij na mijn bezoek, zoals elke avond, lekker gaat douchen, maar de leiding zegt dat hij dat niet doet. Wel horen ze een douche, maar of hij eronder staat, is de vraag…
Lippenstift
Het leven is lastig als je zo in elkaar zit en de dingen om je heen niet allemaal snapt, omdat je PDD-NOS’er en autist bent. Bij het eerste bezoek zei hij bijvoorbeeld dat hij mij wel zag zitten, maar niet de lippenstift: “Die hoort niet bij oude vrouwen.” Ik ben nog maar 58! Ik ben dus een tijd lipstickloos op bezoek gegaan, maar nu kan hij het wel “hebben”.
Vijf overdenkingen voor geloofsopbouw en inspiratie
Belangrijk nieuws
Belangrijk nieuws had hij ook, waarschijnlijk mag hij over een half jaar (na twaalf jaar detentie) naar een woning waar 24 uur begeleiding is voor autisten. Met dat nieuws is hij reuze blij, maar wat hij niet leuk vindt, is dat hij mij dan niet meer zal zien. Weer héél bijzonder dit uit zijn mond te horen. Ik was even verbaasd, hoorde ik het goed? Inderdaad hij wil mij blijven zien! Het is altijd zo moeilijk te weten wat hij ervaart/voelt. Ik heb gezegd dat ik te zijner tijd wel zal kijken wat de mogelijkheden zijn.
Heel bijzonder persoon
Meestal praten we over ditjes en datjes en over eten; groenten en fruit daar weet hij, met zijn opleiding aan de middelbare tuinbouwschool, veel van. Gezond eten doet hij overigens niet, het blijft bij erover praten. Het verbaast mij altijd weer wat hij weet over God, terwijl hij in het begin zei niets te geloven en na de dood naar de hel te gaan, want daar is het lekker heet.
Het is een wonderlijk en heel bijzonder persoon. Het is leuk om iedere keer bij het weggaan als antwoord op mijn vraag: “Zal ik volgende maand weer komen?” te horen: “Gewoon blijven doen.” De begeleiders benadrukken dat mijn bezoekjes zeer waardevol zijn. Over een maand ga ik dus weer langs!’
