‘Zonder Bert was ik er niet meer geweest’
Als de deuren dichtgaan, komt het verdriet. Dan heb ik huilbuien. Je gaat aan het prakkezeren
Jos was zowel berucht als verslaafd toen hij voor het eerst in een kerk kwam. Hij handelde in wapens, was verslaafd aan cocaïne en zat drie keer in de gevangenis, onder meer voor wapenhandel.
Van de ene op de andere dag verdween Martin uit het gezin en sindsdien is het leven van Theresia en haar kinderen een aaneenschakeling van onzekerheden en van verdriet, maar ook van woede en schaamte.
Maaike was ooit slachtoffer van een gewapende overval. Bijna tien jaar geleden vertelde ze erover tijdens een SOS Cursus van Gevangenenzorg Nederland.
(de vrouw op bovenstaande foto is niet Cindy) Cindy is een jonge vrouw van dertig jaar met een zachte blik. Nog maar kort geleden zat ze in de vrouwengevangenis, waar ze het heel moeilijk had: “Elke dag ruzie, roddel, zoveel leed.” Toch was het geen verloren tijd. Ze heeft er ook wat geleerd: oog hebben […]
De gevangenen bezoeken. Voor Prisca van der Roest is dat zonder twijfel een werk van barmhartigheid.
Robert heeft meerdere keren in de gevangenis gezeten. Sinds 2017 is hij vrij en werkt hij als lasser. Toch heeft zijn verleden vandaag nog steeds grote impact. “Ik heb veel spijt van mijn verleden. Je blijft altijd een label houden. Ook heb ik spijt dat ik twee onschuldige slachtoffers heb gemaakt. Mijn geweten is daarna […]
Zijn eerste zakje wiet verkocht Chris toen hij nog maar twaalf jaar was. Niet het geld bezorgde hem een kick -dat boeide hem niet.