Op deze pagina
Terbeschikkingstelling
Tbs is de afkorting van terbeschikkingstelling. De rechter kan deze maatregel opleggen aan mensen die een zwaar delict pleegden en daarvoor geheel of gedeeltelijk ‘ontoerekeningsvatbaar’ zijn verklaard.
Terbeschikkingstelling
Het misdrijf kan de dader niet (volledig) aangerekend worden, doordat de dader lijdt aan een persoonlijkheidsstoornis en/of ernstige psychiatrische stoornis. Daardoor bestaat ook het gevaar dat hij of zij opnieuw in de fout gaat.
Als het delict gedeeltelijk kan worden aangerekend, kan de rechter voor dat deel een gevangenisstraf opleggen. De tbs start daarna.
Twee varianten van tbs
Tbs met bevel tot verpleging
Deze variant wordt in een tbs-kliniek ten uitvoer gelegd. Er is geen vooraf bepaalde einddatum van de behandeling. Het doel is om de tbs-gestelde zo te behandelen dat hij/zij kan terugkeren in de maatschappij. De rechter beslist of het daar tijd voor is. Zo niet, dan kan de rechter (meerdere keren) de tbs verlengen met één of twee jaar.
Tbs met voorwaarden
Hierbij moet iemand zich houden aan door de rechter opgelegde voorwaarden. Er is geen sprake van gedwongen opname in een tbs-kliniek. Mensen met tbs met voorwaarden verblijven vaak in een verslavingskliniek of forensisch psychiatrische kliniek.
Behandeling
Tbs-gestelden krijgen een behandeling die is afgestemd op hun stoornis en hun persoonlijkheid. Uitgangspunt is hen zoveel mogelijk op hun verantwoordelijkheden aan te spreken.
Om een tbs-gestelde goed te laten re-integreren, is verlof nodig. Wil je weten hoe verlof in zijn werk gaat? Kijk dan op de website van Rijksoverheid.
Werkt iemand niet mee aan zijn behandeling, dan betekent dit dat de kans op herhaling niet vermindert. Beveiliging van de maatschappij blijft dan noodzakelijk. De rechter zal de tbs dan ook steeds verlengen. Uiteindelijk kan dat betekenen dat de tbs-gestelde op een langdurige verblijfsafdeling (ook wel longstay of longcare genoemd) wordt geplaatst.
