Onze vrijwilliger Klaas gaat niet meer in z’n eentje op bezoek in de tbs-kliniek. Hij neemt sinds kort zijn hond Morris mee. Juist voor mensen die wat moeilijker contact maken, kan een huisdier een uitkomst zijn, bedachten ze bij de Van der Hoeven Kliniek in Amersfoort. Er zijn nu enkele vrijwilligers die hun huisdier mee naar binnen mogen nemen.
“Morris is een gemakkelijke hond, zegt Klaas. Toen hij de oproep van Gevangenenzorg zag voor vrijwilligers die samen met hun hond op bezoek zouden willen bij tbs-patiënt, hoefde hij er niet lang over na te denken. “Morris is hartstikke vriendelijk, ook voor onze kleinkinderen. Hij gaat heel ontspannen om met mensen.”
Contact
Het eerste bezoek aan Tom, iemand die moeilijk contact maakt met anderen, was aftasten. Tom zat al in de tuin te wachten op een bankje, toen Klaas en Annemarie, de begeleider van Tom, zijn richting uitliepen. “Tom stond direct op, kwam naar ons toe en aaide Morris. Morris kwispelde meteen.” Klaas en Annemarie waren samen in gesprek en Tom hield zich wat afzijdig. “Op een gegeven moment zijn we een rondje gaan wandelen en heeft Tom Morris van me overgenomen. Meerdere medepatiënten kwamen op Morris af om hem te aaien. Dat is het aardige hiervan: dat mensen als vanzelf naar de hond komen lopen en dus ook naar Tom.”
Tekst loopt door onder de foto.
Beloning
“Bij het tweede bezoek ging Tom zelfs koffie voor ons halen. Weer liepen we een rondje en weer kwamen er andere bewoners op Morris af. Tom wandelde met de hond, Annemarie en ik liepen er achteraan. Nu nam Tom wat actiever deel aan het gesprek. Hij aaide de hond en gaf brokjes. En Morris kwispelde. Dat is het mooie: een hond maakt geen onderscheid. Als hij wordt geaaid, beloont hij mensen gelijk met kwispelen.”
Eén keer in de drie weken gaan Klaas en Morris voortaan samen naar de tbs-kliniek. “Tom vroeg zelf: kom je de volgende keer weer?”
