Op deze pagina
‘Een vriendelijk gezicht brengt overal licht’, zegt een spreekwoord. Een norse houding kan juist een donker gevoel geven. Bijvoorbeeld bij de kassa in de supermarkt, of aan het loket bij het gemeentehuis of zelfs in een restaurant, waar je bestelling plichtmatig opgenomen wordt. Alsof je blij mag zijn dat je daar mag eten.
Bovenmenselijke opgave
Gevangenen zullen daar geen last van hebben. Ze kunnen niet naar de supermarkt, het gemeentehuis of eens ‘buiten de deur eten’. Eigenlijk is het maar een saaie bedoening, daar binnen achter die dikke muren. Je dagritme ligt vast in een rooster. Dan en dan mag je werken, zo laat mag je naar de bibliotheek, die dag kun je een uurtje sporten en vergeet ook niet je bezoekafspraken te regelen voor familie en vrienden. Als zij je tenminste nog zien zitten. Voor de rest moet je er maar het beste van maken en zorgen dat je met al die mensen waarmee je dagelijks ‘opgezadeld’ zit, door één deur kan. Dat is een bijna bovenmenselijke opgave.
Hoe verfrissend kan dan een gezicht van buiten zijn! Mijn vrijwillige collega Ria wordt door Sef bewierookt om haar vriendelijkheid. In dit verhaal krijgt u een mooie impressie hoe die bezoeken eraan toe gaan in de gevangenis. Sef is nog een jonge vent en heeft normaal gesproken nog een leven voor zich. Zijn leven kreeg een dramatische wending vanwege een ingrijpend delict.
Barbaren
Hij weet dat hij fout zat en dat hij het niet meer over kan doen. Maar, zegt hij: ‘vriendelijkheid van mensen als Ria helpt mij overeind’. Toen ik het verhaal las, moest ik denken aan Paulus die met andere gevangenen schipbreuk leed en aanspoelde op Malta. Lucas schrijft dan in Handelingen 28 vers 2 dat ‘de barbaren ons meer dan alledaagse mensenliefde betoonden’. De Maltezen gaven wat het eerste nodig was: warmte, want het ging regenen en het was koud.
Wat hier nu zo aardig is, is het woord ‘barbaar’. Lucas wist dat zijn lezers onmiddellijk zijn boodschap zouden begrijpen. ‘Barbaar’ werd gebruikt voor mensen die ongecultiveerd waren en geen deel hadden aan de Griekse beschaving. En de ironie hier is, dat juist deze barbaren een ‘meer dan alledaagse’ vriendelijkheid betonen. Ze handelden als de barmhartige Samaritaan.
In de Bijbel staan we oog in oog met de liefde in eigen persoon, in de drie-enige God. Het kruis openbaart de volle rijkdom van Zijn liefde aan de mens. Leven uit deze eeuwige liefde, beweegt tot barmhartigheid voor anderen. En misschien is dat wel een meer dan alledaagse vriendelijkheid. Want God wordt erin zichtbaar.
Met gevangen groet,
Hans Barendrecht
directeur bestuurder
