Op deze pagina
Dat is wel het laatste waar ik aan gedacht zou hebben! U kent dat wel. Verbazing over iets dat je ziet of hoort of beseft en dan blijkt het tóch echt zo te zijn. Ik had dat in de periode voor Pasen. Ineens drong het tot me door. Struinend aan de waterkant. Ik liep te snoeken, maar vooral ook te mijmeren. En dáár kwam het naar me toe: de laatste mens die Jezus op aarde hielp, was…… een crimineel! Ik legde – om niet te zeggen: gooide – mijn hengel op de grond en sprak verheugd een bericht in op mijn telefoon. Opdat ik het niet zou vergeten. Maar hoe zou ik het kúnnen vergeten!? De gedachten struikelden over elkaar heen. Dit kan geen toeval zijn! Dit zegt veel, dit zegt alles! Jezus deed wat Hij zei. Ik ben niet gekomen om te oordelen, maar Mijn leven te geven tot een verzoening voor de schuld van zondaren. Criminelen zijn zondaren met een strafrechtelijke aantekening om het zo maar even te zeggen.
Wat ze gedaan hebben is fout en valt niet goed te praten. En zo is het met iedere zondaar. We deugen niet. Criminelen niet, en wij ook niet. Het is mooi als de buitenkant er aardig uit ziet en we min of meer in vrede kunnen samenleven. Maar onze Schepper kijkt dieper: Zie Ik het beeld nog terug wat Ik in de mens gelegd heb?
Geen hobby
Gevangenen bezoeken is geen hobby. Het is ook meer dan medemenselijkheid. Het is ‘God dienen en de naaste’. Van Calvijn heb ik geleerd dat je niet moet letten op wat je voelt en denkt en vindt (want dan ben je gauw klaar…), maar dat je moet letten op het beeld van God. Ieder mens, is beelddrager Gods. En als jij zelf leeft van vergeving, dan heb je geen enkel argument meer om niet in liefde en vergevingsgezindheid om te kijken naar de ander. ‘Ja, ik weet dat dat moeilijk is, maar besef dan wat het Jezus gekost heeft om jou vrijspraak te kunnen brengen’ aldus Calvijn vrij geciteerd.
Pleitbezorger
U leest deze column tegen Hemelvaartsdag. Ik moet denken aan die vraag uit het oude leerboek van de kerk, de catechismus: Wat nut ons de hemelvaart van Christus? Het eerste dat dan gezegd wordt, is dat Jezus voor het aangezicht van Zijn Vader onze advocaat is. Hij is onze pleitbezorger en bidt. Niet alleen de onze, maar van velen, miljoenen. En ja, ook criminelen horen daarbij. Wat mooi dat een gevangenispredikant en onze vrijwilliger Jan een middel in Gods hand mochten zijn voor Chris.
Voor de crimineel aan het kruis kwam de redding op het randje van de dood en eeuwigheid. Voor Chris – en met hem hopelijk voor vele anderen – met nog jaren van leven voor zich. Zo krijgt geloof in herstel een gezicht én een kloppend hart in dankbaarheid naar God!
Met gevangen groet
Hans Barendrecht
directeur bestuurder
