Sommige dingen bewaar je. Ze komen binnen. Jaren geleden kreeg ik een brief onder ogen van een moeder van wie de man was opgepakt. Zij bleef achter, alleen, met de kinderen. De brief, in de vorm van een gedicht, was een oprechte hartenkreet. Ik citeer er graag uit.
Alleen staan
‘Achterblijver betekent er alleen voor staan!
Geen hulp voor jou paraat, geen hulpverlener die voor jou klaarstaat.
Zelfs bij het gevangeniswezen ben jij geen partij. Gewoon achterblijvers dat zijn wij!
Wie komt er bij jou kijken als de crimineel van zijn bed is gelicht?
Wie heeft de kinderen in het zicht?
Wat maken die mee, waar raken ze in betrokken, als je bij je vriendjes moet gaan jokken?
Ook al ben je er één van zo velen, niemand wil meer met je spelen.
Op jouw wereld durf je niet te bouwen en je besluit je mond te houden.
Elke crimineel heeft ouders broers of zussen, ook die zitten er zomaar tussen.
Ze zijn misschien boos op hun familielid, maar maken zich ook zorgen over waar hij zit.
Ook al is het je zus, broer of zoon, even hem zien of knuffelen is niet meer gewoon.
Dat liefde stopt bij een misdrijf? Dat hij is gewist van onze harde schijf?
De problemen stapelen zich op, jij wilt alleen maar zeggen, ho stop!
Mag ik even heel even, wáár ben ik beland met de kinderen in het leven?!
Die crimineel wil graag weer werken, maar iedereen laat hem het merken.
Ze zitten niet te wachten op jou en weer staan de achterblijvers in de kou.
Je wilt verder met elkaar, voor hem is ‘buiten’ al erg raar.
Hij leeft wel in het heden, maar kan het niet verwerken, dat recente verleden.
Geef de achterblijvers een steun in de rug, daar krijg je een crimineel minder voor terug.
Daarom nogmaals mijn kreet, steun achterblijvers en bespaar ze nog meer leed!’
Landelijke Hulplijn voor achterblijvers
Er zijn in Nederland tienduizenden achterblijvers. ‘De familie van de dader kan nergens terecht’, kopte Trouw 5 juni 2021 op de voorpagina. Nu is er onze Landelijke Hulplijn voor achterblijvers en kunnen ze ‘ergens’ terecht! Ze worden, gehoord, gezien én geholpen. Door mensen zoals Hannah in de nieuwsbrief. Al 3 jaar belt ze met Inge en bidt voor haar. Moge God hen zegenen.
met gevangen groet
Hans Barendrecht
directeur bestuurder
