Verhalen

“Ik wilde mensen die mij echt begrijpen en een luisterend oor bieden”

Het zal je maar gebeuren, dat je man in de gevangenis belandt. Je staat er ineens alleen voor. Voor de opvoeding, het huishouden en de financiën, maar ook voor je eigen vragen en de roddels in het dorp.

‘Ik vind het mooi om me buiten mijn werk in te zetten voor mensen die niet goed meekomen’

Arie is al tien jaar vrijwilliger, ontmoette als 500ste vrijwilliger toenmalig staatssecretaris Fred Teeven, en was getuige bij een bruiloft in een gevangenis

‘Je ziet de blije gezichten van de kinderen, dat is zo fijn!’

Voor kinderen van gevangenen zijn de coronamaatregelen extra moeilijk: hun ouder woont niet meer niet thuis en op bezoek gaan in de gevangenis zat er maandenlang niet in.

‘Mijn kinderen en ik worden op een bepaalde manier ook gestraft’

De partner van Erica komt vast te zitten in het buitenland. Van de ene dag op de andere zit ze alleen met haar kinderen, haar vragen en haar schaamte.

‘Onze zoon bleek drugsdealer te zijn’

Ze hadden al die tijd niks doorgehad, totdat hij was opgepakt. Het leven van Theo en Yvette stond op zijn kop. Hun zoon bleek de drugsdealer te zijn.

‘Ik heb het gered, omdat er mensen naast mij zijn gaan staan’

Veel mensen kijken waarschijnlijk met gemende gevoelens terug op het jaar 2020. Maar Kiki niet. Voor haar was het een goed jaar.

‘Ik vind het contact met gevangenen soms een uitdaging’

Vrijwilliger Arjo bezocht een gevangene die er alles aan deed om niet opnieuw de fout in te gaan. Tegelijkertijd is het bezoekwerk in de gevangenis ook moeilijk.

“Hij kwam de poort uit zonder jas. Hij had helemaal niets.”

Marcel, een emigrant uit Nederland, werkte bij een kwekerij in Afrika. Op een dag werd hij plotseling opgepakt door de politie.